Güvensizlikle doluydu vücudumun her bir hücresi. Öyle bir
güvensizlik ki bu, sadece beni değil tüm insanlığı sardığına yemin edebilirim.
Buydu bence nedeni eve gelen misafirin kapıya kadar geçirilmesinin ya da evden
çıktığınızda yabancı bir insanın evde bulunmasını istememenizin. Çünkü kötülük
anında ele geçiriverirdi insanın beynini. Düşkündük kötü diye tabir ettiğimiz
her şeyi yapmaya. Bir junky’e çevirirdi kötülük insanları. Önce bir kere
yaparsınız, baktınız kimse çakmıyor zaten, bir daha yaparsınız. İçten içe
yapardık ama bu kötülükleri, kimsenin işitmesine izin vermezdik. Biri bunu fark
ettiği ya da gördüğü zaman direk ifşa etmeye kalkışırdı çünkü sizi. Bunun
nedeni de kendi iç kötülüğünü dış dünyaya iyiymiş gibi gösterme çabasıydı onun.
Kendini aklama çabasıydı. Kötülüğünü örtbas etme çabası… Başka birini kötü
gösterdiği her an kendi kötülüğünden bir şey eksilecekmiş gibi hisseder insan.
Bu lanet kaderimize yazılan bir aşağılanmadan ibaret değil de nedir ki? Belki
de bir lütuftur bu kim bilebilir? Yaradılışımızdaki amacın ne olduğunu bilmeden
içimizde yaşadığımız şeylerin yanlış ve kötü olduğunu kim söyleyebilir? Belki
de kötülüğü göz göre göre yapmamız için birinin çıkıp bizim iyiliksever
yaratıklar olduğumuzu söylemesini beklemişizdir. Ne bir şey paylaşmaya gönlümüz
vardır ne de bizim olanı insanların kullanmasını görmemize. Hani kendi
paranızla satın aldığınız bir şeye başka bir insan gelip dokunur ya, hah, işte
demek istediğim hissettiğiniz o saçma sapan hislerinizin gerçek olmadığını kim
söyleyebilir? Paylaşmamak için yaratılmış içgüdülerimizi paylaşma yolunda
değiştirmeye çalışmamız ne büyük saçmalıktır bizim için. Diyeceksiniz ki, ben
paylaşırım her şeyimi gerekli gördüğüm her insanla. İşte burada yanıldığınızı
belirtmeliyim. Bunu dördüncü ya da beşinci kez yaptığınızda insanların sizi
enayi ve aptal yerine koyduğunu düşüneceksiniz. Çünkü içinizde yatan o kötülük
dürtüsü sizin bedeninize batan bir iğne gibi sokup duracaktır. Doğrudur da
söylediği şeyler. Çünkü diğer insanlar sizi aptal yerine koymaya çalışıyordur.
Çünkü hepsinin içindeki kötülüğü ne yönde kullandığını kimse bilemez. İnsanın
şu dünyaya geldiğinden beri ne zaman iyilik yaptığını görmüşsünüzdür; sonsuza
dek?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder