Yok Ediyoruz Hayatı

    Yalnızım, birilerinin yanımda olmasını istiyorum. Birileri yanımda, yalnız olmayı özlüyorum. Bu karmaşanın cevabı sanırım, insanın insanı sevmemesinin. Bazen konuşmak istiyorsun onlarla, seni dinliyormuş gibi yapıyorlar hep, dinlemediklerini anlıyorsun, devam ediyorsun anlatmaya. Çünkü konuşman lazım ama onların tek derdi, kendi tasaları olur genelde. Bencildir insanlar. Boş konuşursun. Yalnızlığı seversin bu yüzden. Kendinle konuşmaya başlarsın bir süre sonra. Cevap verirsin. Sonra korkarsın yalnızlıktan. Birileriyle birlikte olmak istersin. Bir kızla, bir erkekle, bir çocukla bile. Çocuklar hep dinler çünkü. Hayatı merak ederler. Keşke etmeseler. Keşke hiçbir insan davranışını öğrenmeseler. Saf ve temiz kalsa ruhları.

    Yalnızlıktan korkup, insanlardan nefret eden insanlarız ne kadar gariptir. Chuck Palahniuk’in söylediği gibi, ‘’Bir arada olmaktan nefret ettikleri ama yalnız kalmaktan da korktukları için insanlar telefon denilen bir alet kullanıyorlarmış.’’ –Doğru söze ne denir.