İlk başta kendimden başlamayı düşünüyordum da, sonra neden kendimi koşullandırıyorum ki diye düşündüm. Eğer bunu düşünmeseydim girişte saçmalık dolu şeyler olmayacaktı belki de. Hep böyle saçma düşünen bir kişiliğim vardır işte. Buna rağmen kendimden bahsetmiş oldum. Burada kendi düşündüğüm (ne kadar saçma ya da gerçek önemli değil) şeyleri yazacağım.
20 Nisan 2015 Pazartesi
Başlıksız
Tam eyleme geçirecekken düşündüğünü, başka bir düşünce nasıl engel olabilirdi ki. Nedir ki o engelleyen şey kendi düşüncemde başka bir düşünce gibi ortaya çıkan engel olan sonra hiçbir şey olmamış gibi yok olan? Kendi fikrim miydi yoksa bu sadece kendimi kandırmak için söylediğim bir yalan mıydı? Alınacak tepkilerden korkuyordum belki. Hiç kendimiz olamıyoruz ki zaten bu hayatta. Hep birileri bizmiş gibi ya da ben öyle hissediyorum. hiç mi istediğim olmuyor belki oluyor ama olan şeylerde bir başkasının olmasını istediği düşünceler sanki. Kim çıldırmak ister ki? Deli olmayı içten isteyenler delirmeyi sevenler yoktan var edenler... Çıldırıyorum. İyi mi kötü, kötü mü iyi? Yapılan şeyler iyi mi, yoksa kötü mü? Bir seçim hakkım var ama ya benim için kötü iyiyse? Kötüyü sevmek neden bu kadar suç. Belki de insanlar böyle düşündüğünden beni çıldırtıyorlardır. Belki bu yüzden düşüncelerime düşüncelerini ekliyorlardır. Bu yüzden kendim olamıyorumdur. Evet ruh sağlığım yerinde değil ama bu ben istediğim için böyle. Var olmak kadar yok olmayı seçmekte bir tercihtir bence.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder