İlk başta kendimden başlamayı düşünüyordum da, sonra neden kendimi koşullandırıyorum ki diye düşündüm. Eğer bunu düşünmeseydim girişte saçmalık dolu şeyler olmayacaktı belki de. Hep böyle saçma düşünen bir kişiliğim vardır işte. Buna rağmen kendimden bahsetmiş oldum. Burada kendi düşündüğüm (ne kadar saçma ya da gerçek önemli değil) şeyleri yazacağım.
20 Nisan 2015 Pazartesi
Başlıksız
Tam eyleme geçirecekken düşündüğünü, başka bir düşünce nasıl engel olabilirdi ki. Nedir ki o engelleyen şey kendi düşüncemde başka bir düşünce gibi ortaya çıkan engel olan sonra hiçbir şey olmamış gibi yok olan? Kendi fikrim miydi yoksa bu sadece kendimi kandırmak için söylediğim bir yalan mıydı? Alınacak tepkilerden korkuyordum belki. Hiç kendimiz olamıyoruz ki zaten bu hayatta. Hep birileri bizmiş gibi ya da ben öyle hissediyorum. hiç mi istediğim olmuyor belki oluyor ama olan şeylerde bir başkasının olmasını istediği düşünceler sanki. Kim çıldırmak ister ki? Deli olmayı içten isteyenler delirmeyi sevenler yoktan var edenler... Çıldırıyorum. İyi mi kötü, kötü mü iyi? Yapılan şeyler iyi mi, yoksa kötü mü? Bir seçim hakkım var ama ya benim için kötü iyiyse? Kötüyü sevmek neden bu kadar suç. Belki de insanlar böyle düşündüğünden beni çıldırtıyorlardır. Belki bu yüzden düşüncelerime düşüncelerini ekliyorlardır. Bu yüzden kendim olamıyorumdur. Evet ruh sağlığım yerinde değil ama bu ben istediğim için böyle. Var olmak kadar yok olmayı seçmekte bir tercihtir bence.
19 Nisan 2015 Pazar
Düşünün !
Hayatta her zaman kendini bir şeylere bağlaman gerekiyor. Kimi müziğe bağlı, o kadar bağlı ki müzik dışındaki dünyanın farkında değil, kimi kafayı teknolojinin ona dayadığı oyunlara bağımlı olmuş, kimi film izlemek uğruna dış dünyanın varlığını unutmuş, kimi barlarda alkol içmekten durup düşünmeye vakti kalmamış, hiç biri insanların düşünme yeteneğinin olduğunun farkında bile değil. Yollara çıkayım da iki kız tavlayayım da eve götüreyim derdinde olan insanlar var. Bunu bir hayvan yapsa oturup böyle düşünmem ama bunu bir insanın yapması hayvanlıktan başka bir şey değil. Bugüne kadar düşenemeden geldik şu an düşünebilen varlıklarız ama kimse düşünmüyorsa hiç bir zaman buradan ileri gidebileceğimize inanmıyorum. Bence dayatılan bu düzen bu bağımlılıklar düpedüz saçmalıktan ibaret. Yapmamız gereken şeyleri yapmıyoruz yapamıyoruz belki de bize yaptırtmıyorlar. Bir gün olsun bırakın bunları ve varoluş hakkında düşünün bugüne kadar gelmişsek oturup düşünen insanlar sayesindedir. Kaç milyar insan var herkes aynı şeyi düşünemez hadi bu insan sayısının yarısı aynı şeyi düşünse diğer yarısının düşündüğü şeyler insanlığa bir şeyler katabilir. Bilinçlenin biraz yoksa yarattığımız dünyayı kendi elimizle yok edeceğiz.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)